-
1 walczyć
walczyć ze snem mit dem Schlaf kämpfen;walczyć ze śmiercią mit dem Tod(e) ringen;walczyć o lepszą przyszłość für eine bessere Zukunft kämpfen;walczyć o swoje prawa um seine Rechte kämpfen;walczyć z głodem gegen den Hunger kämpfen;walczyć za ojczyznę für das Vaterland kämpfen -
2 walcz|yć
impf vi 1. (w konflikcie zbrojnym, bezpośrednim starciu) [osoba, armia, państwo] to fight- walczyć na pięści to fight with one’s a. the fists- walczyć na miecze/noże to fight with swords/knives- walczyć mieczem/szablą to fight with a sword/sabre- walczyć przeciw(ko) komuś/czemuś to fight against sb/sth- walczyć z kimś o coś to fight with sb over sth- walczyć za ojczyznę a. w obronie ojczyzny to fight for one’s country- walczyć do końca a. do upadłego to fight to the bitter end- walczyli o odzyskanie niepodległości they fought for independence- walczące strony podpisały rozejm the belligerents a. belligerent states signed a truce- mój ojciec walczył w partyzantce my father was a guer(r)illa (fighter)- walczyła ze złodziejem she struggled with a thief- bracia walczyli o piłkę the brothers fought over a ball- walczył, żeby się uwolnić he struggled to free himself2. (przeciwstawiać się) to oppose vt (z kimś/czymś sb/sth); (rywalizować) to compete, to contend (o coś for sth)- robotnicy walczący z systemem/kierownictwem fabryki workers opposing the regime/the management of a factory- walczyli (między sobą) o władzę/o klientów they competed (with each other) for power/to win customers- walczące strony/partie nie przebierały w środkach the contending a. competing sides/parties were unscrupulous- walczyć na boisku/w finale/w wyścigach to compete on a pitch/in the final/in a race- walczyć na ringu to fight in the ring- walczyć o pierwsze miejsce/tytuł mistrza/złoty medal to compete for the first place/a championship/a gold medal- dwie drużyny walczące ze sobą w turnieju two teams competing against each other in a tournament4. (zmagać się) to struggle; to wrestle przen. (z czymś with sth); to battle (z czymś against sth)- walczyć z trudnościami/problemami/przeciwnościami to struggle a. grapple with difficulties/problems/against adversities- walczyć z chorobą to battle against an illness- walczyć ze snem a. z sennością to struggle to remain awake- walczyć ze śmiercią to be near to death, to be on the verge of death- przez lata walczyła z depresją she wrestled with depression for years5. (zabiegać) to stand up (o coś for sth); to struggle (o kogoś/coś for sb/sth)- walczyć o swoje prawa/prawa człowieka to stand up for one’s rights/human rights- narody walczące o pokój/demokrację nations struggling for peace/democracy- supermarkety muszą walczyć o klientów supermarkets have to compete for customers6. (mocować się) to wrestle, to struggle (z czymś with sth)- walczyć z zamkiem błyskawicznym to wrestle with a zip- walczyć z nieporęcznym kufrem to struggle with an unwieldy trunk■ ciekawość walczy w nim (o lepsze) z obawą curiosity and fear are competing to get the better of him- walczyć z wiatrakami to tilt at windmillsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > walcz|yć
-
3 ojczy|zna
f 1. (kraj urodzenia) home country, homeland- polec a. zginąć a. przelewać krew a. walczyć za ojczyznę to die a. spill blood a. fight for one’s country2. przen. (kolebka) cradle- ojczyzna cywilizacji the cradle of civilization- ojczyzną baroku są Włochy Baroque originated in Italy■ miłe blizny dla ojczyzny ≈ it is a sweet and seemly thing to die for one’s countryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ojczy|zna
-
4 kr|ew
f sgt 1. (płyn) blood- grupa/krążenie/zakażenie krwi blood type/circulation/poisoning- badanie krwi a blood test- krew żylna/tętnicza venous/arterial blood- białe/czerwone ciałka krwi pot. white/red blood cells- ciśnienie krwi blood pressure- zmierzyć komuś ciśnienie krwi to take a. measure sb’s blood pressure- pobrać krew to take a blood sample- mieć pobieraną krew to have a blood sample taken- oddać krew to give blood- zatamować krew to stop a. staunch the bleeding- umrzeć z upływu krwi to die from blood loss a. loss of blood- broczyć krwią książk. to bleed profusely- ociekać a. spływać krwią to be dripping a. streaming with blood- stłuc kolano do krwi to bang one’s knee and cut it- skaleczyć się do krwi to cut oneself- krew tryska/sączy się z rany blood is spurting/oozing from the wound- leci mi krew I’m bleeding- leci mi krew z nosa/ręki my nose/hand is bleeding- twarz nabiegła mu krwią the blood rushed to his face- krew odpłynęła a. uciekła jej z twarzy the colour left her face- rzeki/strumienie krwi przen. rivers/streams of blood przen.- dokonać czegoś bez rozlewu krwi to achieve sth without bloodshed- doszło do rozlewu a. przelewu krwi it came to bloodshed- przelać krew za ojczyznę to shed blood for one’s country przen.- walczyć do pierwszej krwi to fight to the first blood- znów polała się krew blood was spilled a. shed again- miał w sobie irlandzką krew he had Irish blood in him- w jego żyłach płynie kozacka krew he has Cossack blood flowing through a. in his veins- klacz czystej krwi arabskiej a pure-bred Arabian a. Arab mare- czystej krwi Rosjanin a full-blooded Russian- (o) krwi mieszanej [osoba] of mixed blood; [zwierzę] mixed breed- świeża krew fresh a. new blood- potrzeba nam w firmie świeżej krwi the company needs (some) new a. fresh blood- krew Chrystusowa the blood of Christ- węzły a. więzy krwi blood ties, ties of blood- postać z krwi i kości a full-blooded a. larger-than-life character- człowiek z krwi i kości a flesh and blood person- aktor/policjant z krwi i kości an actor/a policeman to the core a. through and through- krew z mlekiem peaches and cream- mieć gorącą krew to be hot-tempered- mieć coś we krwi to have sth in one’s blood- napsuć komuś krwi to get on sb’s nerves- narobić złej krwi to cause bad blood- pić czyjąś krew to sponge off sb- wejść komuś w krew to become second nature to sb- zachować zimną krew to remain cool a. cool, calm, and collected; to keep a cool head- zabić kogoś z zimną krwią to kill sb in cold blood, to cold-bloodedly kill sb- krew się we mnie burzy a. krew mnie zalewa, kiedy... it makes my blood boil a. it gets my blood up when...- krew w nim zawrzała it made his blood boil- krwi bym dla niego utoczył I’d lay down my life for him- ścinać komuś krew w żyłach to make sb’s blood run cold- mrożący krew w żyłach blood-curdling, blood-chilling- to mi idzie jak krew z nosa pot. it’s a real slog a. uphill struggle- krew nie woda przysł. (o temperamencie) sometimes our passions get the better of us; (o pokrewieństwie) blood is thicker than water przysł.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kr|ew
-
5 bi|ć
impf (biję) Ⅰ vt 1. (zadawać ciosy) (ręką, kijem) to hit; (pięścią) to punch; (batem) to whip; (pasem) to beat- bić kogoś w twarz/po twarzy to punch/hit sb in the face- bić ile wlezie to beat a. knock the (living) daylights out of sb pot.- bić do upadłego to beat sb until he drops- bij, zabij! przest. charge!; up boys and at ’em! przest., pot. ⇒ zbić22. (zabijać) to slaughter, to kill [bydło, świnie]; to kill [muchy] ⇒ ubić 3. (wyciskać w metalu) to mint, to strike [monety]; to strike [medal]; (drukować) to strike off ⇒ wybić 4. (wbijać) to bang a. knock in [pale] ⇒ wbić 5. Kulin. to whip, to beat [krem, jajka] 6. (zwyciężać w walce) to beat, to defeat [wojsko, kraj] 7. (przewyższać) to beat, to outdo- bić na głowę kogoś/coś to beat sb/sth hands down pot., to knock spots off sb/sth GB pot.- ten lek bije wszystkie inne pod względem skuteczności działania in terms of effectiveness this medicine beats/outdoes all the others- ona bije męża inteligencją she outshines her husband in intelligence8. Gry (w kartach) to beat; (w szachach, warcabach) to take- bić króla asem to beat a king with an ace- dama bije waleta a queen beats a jack- w szachach nie można bić króla the king cannot be taken in chess ⇒ zbić2Ⅱ vi 1. (uderzać) to strike, to hit (czymś w coś sth with sth)- bić kilofem w skałę to strike (at) rock with a pickaxe- bić pięścią w stół to bang one’s fist on the table- biją w dzwony they’re ringing the bells, the bells are ringing- deszcz bije w okna the rain is beating against the windows- fale biją o brzeg the waves are beating against the shore- pies bił ogonem o ziemię the dog was beating its tail on a. against the ground- bić czołem przed kimś przen. to bow (down) to a. before sb, to make a low bow to sb2. (wydawać dźwięk) [dzwon] to ring (na coś for sth); [zegar] to strike- dzwony biją na mszę/na trwogę the bells are ringing for Mass/are ringing a tocsin daw.3. pot. [licznik] to run- zgaś światło, bo licznik bije turn the light out, you’re running up the meter4. (tętnić) to beat- puls chorego bije słabo the patient’s pulse is weak- ale mi bije serce! my heart’s really beating/racing!- dopóki mi serce bije w piersi as long as I have breath in my body a. as I draw breath5. (wydobywać się gwałtownie) [woda, źródło] to spurt, to gush; [ogień] to spout, to spurt; [zapach, blask] to be given off- fontanna bije wysoko the fountain spurts a. gushes high into the air- od lampy bije silny blask the lamp gives off an intense glare- alkohol za bardzo mu bije do głowy alcohol goes straight to his head6. (dać się zauważyć) z jego twarzy biła radość his face was radiant with joy- z jej postawy bije pewność siebie she exudes self-confidence7. Wojsk. (strzelać) to fire, to shoot (w coś/po czymś at sth); (z armat) to shell (w coś/po czymś sth)- działa biły przez cały dzień the cannons were firing all day (long)Ⅲ bić się 1. (uderzać samego siebie) to slap vt- z radości bił się dłońmi po udach he slapped his thighs with joy- bił się ogonem po bokach it beat its tail from side to side2. (uderzać jeden drugiego) to fight (z kimś o coś/kogoś with sb over sth/sb)- często bił się z kolegami he often got into fights with other children3. (walczyć podczas wojny) to fight (z kimś o coś with sb for sth)- bić się za ojczyznę to fight for one’s country4. Hist. (w pojedynku) to duel (z kimś o coś/kogoś with sb over sth/sb)- bić się na szable to duel with swords- bić się na pistolety to fight a duel with pistols■ bić brawo to clap, to applaud- bić brawo na stojąco to give a standing ovation- bić pokłony komuś (kłaniać się) to bow (down) to a. before sb, to make a low bow to sb; (korzyć się) to bow and scrape to sb pejor.; to kowtow to sb pot., pejor.- bić w kogoś/coś [mówca, krytyk] to hammer sb/sth pot., to slam sb/sth pot.; [sytuacja, zmiana] to hit, to hurt- nowe przepisy biją w drobnych przedsiębiorców the new regulations are hitting a. hurting small business(es)- bić w oczy przen. to strike a. hit sb- ich niekompetencja bije w oczy the first thing that strikes you is their incompetence- bić się z myślami to be in two minds, not to be able to make up one’s mind- nie wiem, co zrobić, biję się z myślami I don’t know what to do, I can’t make up my mindThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bi|ć
См. также в других словарях:
walczyć — ndk VIb, walczyćczę, walczyćczysz, walcz, walczyćczył 1. «toczyć walkę, brać udział w walce, w bitwie, w wojnie; bić się» Walczyć dzielnie, mężnie, bohatersko, zaciekle, zażarcie. Walczyć jak lew. Walczyć do końca, do upadłego, do ostatniego tchu … Słownik języka polskiego
Еврейский полк лёгкой кавалерии — польск. Lekkokonny pułk żydowski Командир полка … Википедия
piesek — lekcew. Francuski piesek «o kimś rozpieszczonym, przyzwyczajonym do wygód»: Bo to z nim tak jest – podchwycił temat jeden z rozbitków patrząc na Badełka – że nadal chciałby prowadzić żywot francuskiego pieska. A tu bracie tak nie ma! Chciałeś… … Słownik frazeologiczny
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
ojczyzna — ż IV, CMs. ojczyznayźnie; lm D. ojczyznayzn «kraj, w którym się ktoś urodził, którego jest obywatelem lub z którym jest związany więzią narodową» Niepodległa, wolna, wyzwolona ojczyzna. Obrońcy, synowie ojczyzny. Wróg, zdrajca ojczyzny. Bronić… … Słownik języka polskiego
ojczyzna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. ojczyznayźnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kraj, w którym się człowiek urodził, którego jest obywatelem, z którym jest związany poczuciem przynależności narodowej i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
